Afgelopen weekend in het nieuws: De Bond voor Belastingbetalers gaat samen met een belastingadvieskantoor een procedure aanspannen tegen de Nederlandse belastingdienst. In dit proefproces willen ze de Nederlandse vermogensrendementsheffing, ook wel box 3 genoemd, aanvallen. Dit omdat de hoogte hiervan te hoog zou zijn. De belastingdienst gaat immers (sinds 2001) uit van een fictief rendement van 4%, ongeacht het daadwerkelijk behaalde rendement. Over dit fictieve rendement van 4% is vervolgens een heffing van 30% verschuldigd, zodat per saldo 1,2% verschuldigd is over het vermogen (zoals spaarrekeningen, aandelen, tweede woningen). Het moge duidelijk zijn dat een rendement van 4% in veel gevallen (kijk alleen maar naar de hoogte van de spaarrente) al jarenlang niet meer reëel is. Of daarmee de box 3-heffing ook rechtens te hoog c.q. niet juist is, is echter een vraag van andere orde.
De uitkomst van deze proefprocedure zal nog wel even op zich laten wachten. Hof Den Bosch lijkt het hier echter niet mee eens te zijn. In een uitspraak van 20 maart jl. geeft het gerechtshof, onder verwijzing naar jurisprudentie van de Hoge Raad, onder meer aan dat de vermogensrendementsheffing niet in strijd is met het Europees recht. Het gaat hierbij om een inwoner van België, die in Den Haag een woning voor de verhuur aanhoudt. De man stelt onder meer dat de vermogensrendementsheffing in strijd is met de Grondwet en het Europees recht. Ook stelt hij dat de vermogensrendementsheffing ten onrechte uitgaat van niet genoten inkomsten en dat de heffing gebaseerd moet zijn op werkelijk ontvangen inkomsten na aftrek van kosten. Hof Den Bosch is het met al deze standpunten niet eens.